Firma Bez Długów
Specjalizujemy się w procedurze sprzedaży spółek, co może stanowić optymalne rozwiązanie dla Ciebie i Twojego biznesu
Kontakt z nami
Zapraszamy do kontaktu z naszym Biurem Obsługi Klienta od poniedziałku do piątku 08:00 – 16:00.
Akcjonariusz jest centralną postacią w każdej spółce akcyjnej (S.A.) czy prostej spółce akcyjnej (P.S.A.). To właśnie on, poprzez posiadane akcje, współtworzy kapitał zakładowy i ma prawo do uczestniczenia w podejmowaniu kluczowych decyzji dotyczących przyszłości firmy. W kontekście procesów oddłużania przedsiębiorstw, rola akcjonariusza nabiera szczególnego znaczenia, ponieważ jego prawa majątkowe i korporacyjne mogą podlegać różnorodnym ograniczeniom lub przekształceniom w trakcie restrukturyzacji. Poniższy rozdział wyjaśnia, kim jest akcjonariusz w świetle przepisów prawa, jakie posiada uprawnienia i obowiązki, a także jaką rolę odgrywa w procesach związanych z redukcją zadłużenia, w tym w scenariuszu „sprzedam zadłużoną spółkę”.
Pozycja akcjonariusza została określona w przepisach Kodeksu spółek handlowych (KSH), zwłaszcza w obszarze poświęconym spółce akcyjnej i prostej spółce akcyjnej. Zgodnie z KSH, akcjonariuszem staje się osoba fizyczna, prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, która objęła (lub nabyła) akcje w kapitale zakładowym spółki. W konsekwencji zyskuje ona prawa korporacyjne (np. prawo głosu na walnym zgromadzeniu) i majątkowe (np. prawo do udziału w zysku, zwrotu majątku w razie likwidacji).
W przypadku spółek publicznych (notowanych na giełdzie) do pojęcia akcjonariusza nawiązuje również ustawa o obrocie instrumentami finansowymi, przewidując wymogi co do ujawniania znacznych pakietów akcji, obowiązki informacyjne czy nadzór Komisji Nadzoru Finansowego. Akcjonariuszem spółki publicznej może być każdy, kto nabędzie choć jedną akcję notowaną na rynku regulowanym (lub w alternatywnym systemie obrotu), przy czym kluczowe znaczenie uzyskuje posiadanie 5%, 10%, 20%, 33%, 50% lub 75% akcji z uwagi na obowiązki raportowe.
Aby zostać akcjonariuszem, konieczne jest objęcie (lub nabycie) co najmniej jednej akcji w spółce akcyjnej lub w prostej spółce akcyjnej. Współcześnie akcje ulegają dematerializacji, co oznacza, że nie występują już w formie dokumentu papierowego, lecz zostają zarejestrowane w elektronicznym rejestrze akcjonariuszy lub (dla spółek publicznych) w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych. O objęciu akcji decyduje przeważnie:
Alternatywnie, do nabycia statusu akcjonariusza może dojść drogą obrotu wtórnego: dotychczasowy posiadacz akcji sprzedaje je lub daruje nowej osobie. W praktyce gospodarczej istotne znaczenie ma możliwość przenoszenia akcji w ramach transakcji, np. w trybie „sprzedam zadłużoną spółkę”, w której to większościowy akcjonariusz zbywa pakiet kontrolny. Zbycie akcji z reguły nie wymaga zgody spółki, chyba że statut przewiduje ograniczenia (np. prawo pierwokupu, konieczność uzyskania zgody organu wewnętrznego).
Prawo głosu na walnym zgromadzeniu
Najbardziej widocznym przywilejem jest prawo do uczestnictwa i głosowania na walnym zgromadzeniu. Jeden akcjonariusz może oddać głos odpowiadający liczbie posiadanych akcji, przy czym w statucie można przewidzieć akcje uprzywilejowane co do głosu. W przypadku akcji zwykłych standardem jest „jeden akcja – jeden głos”.
Prawo do zwołania nadzwyczajnego walnego zgromadzenia
Zgodnie z KSH, akcjonariusze posiadający określony w przepisach (lub w statucie) minimalny procent akcji mogą wystąpić z żądaniem zwołania walnego zgromadzenia. Daje to mniejszościowym inwestorom pewien instrument nadzoru nad działaniami zarządu i rady nadzorczej.
Prawo do informacji i kontroli
Akcjonariusz, zwłaszcza w spółce niepublicznej, może żądać od zarządu wyjaśnień w kwestiach dotyczących funkcjonowania spółki, wyników finansowych czy planów strategicznych. Uprawnienie to ma jednak charakter ograniczony, nie może wkraczać w sferę poufnych interesów spółki.
Prawo do dywidendy
Pod warunkiem wypracowania zysku i przeznaczenia go przez walne zgromadzenie na wypłatę, akcjonariusz ma prawo do części dywidendy proporcjonalnie do liczby posiadanych akcji (chyba że istnieją akcje uprzywilejowane co do dywidendy). Dla spółek zadłużonych wypłata dywidendy może być jednak w praktyce wstrzymana, gdyż środki finansowe są często wykorzystywane do spłaty wierzycieli lub do finansowania operacji restrukturyzacyjnych.
Prawo do udziału w masie likwidacyjnej
W wypadku likwidacji spółki, po pokryciu jej zobowiązań wobec wierzycieli i uwzględnieniu ewentualnych roszczeń uprzywilejowanych akcjonariuszy, pozostały majątek dzieli się między akcjonariuszy. Nierzadko, przy znacznym zadłużeniu, ta forma zaspokojenia jest jednak iluzoryczna, ponieważ długi przewyższają wartość aktywów.
Co do zasady, akcjonariusz nie ponosi odpowiedzialności za długi spółki akcyjnej lub prostej spółki akcyjnej ponad kwotę wniesionego wkładu. Oznacza to, że nie ryzykuje własnym majątkiem osobistym w przypadku niewypłacalności spółki. Ta konstrukcja stanowi fundament atrakcyjności spółki kapitałowej jako formy prowadzenia działalności gospodarczej.
W polskim porządku prawnym znane są wyjątkowe sytuacje, w których sąd może orzec tzw. przebicie zasłony korporacyjnej. Ma to miejsce, gdy spółka jest wykorzystywana przez dominującego akcjonariusza w sposób sprzeczny z jej istotą, np. do popełniania nadużyć czy omijania prawa. Przypadki takie są jednak rzadkie i wymagają wykazania rażących nieprawidłowości, często o charakterze przestępczym.
Jednym z popularnych rozwiązań w restrukturyzacji zadłużenia jest konwersja wierzytelności wierzycieli na akcje w podwyższonym kapitale zakładowym. W takiej sytuacji dawne długi przeistaczają się w kapitał, a dotychczasowi wierzyciele stają się nowymi akcjonariuszami. Rozwiązanie to redukuje kwotę zadłużenia widniejącą w pasywach bilansu, a tym samym może poprawić zdolność kredytową firmy. Dotychczasowi akcjonariusze muszą się wówczas liczyć z rozwodnieniem ich udziałów i – co za tym idzie – wpływu na decyzje korporacyjne.
W procesach oddłużania spółka często zaprasza inwestora branżowego lub finansowego, który w zamian za objęcie znacznej liczby akcji wnosi kapitał niezbędny do spłaty długów. W takiej sytuacji rola dotychczasowych akcjonariuszy może ulec osłabieniu, jednakże podejmowane jest to zwykle z konieczności ratowania spółki. Akcjonariusze, którzy zdecydują się zachować pakiet akcji, stają się współwłaścicielami wraz z nowym inwestorem – co może przynieść z jednej strony utratę części wpływów, ale z drugiej – szansę na stabilizację finansową.
Niejednokrotnie w realiach poważnego zadłużenia jedynym sposobem na uniknięcie całkowitej upadłości jest znalezienie nabywcy zainteresowanego nabyciem pakietu kontrolnego akcji (lub wszystkich akcji), co bywa określane hasłem „sprzedam zadłużoną spółkę”. W takiej operacji dotychczasowi akcjonariusze odstępują prawa do spółki, a nowy właściciel przejmuje stery zarządcze i negocjuje z wierzycielami warunki spłaty. Z perspektywy akcjonariuszy jest to często sposób na minimalizację strat, choć nie zawsze gwarantuje odzyskanie zainwestowanego kapitału.
W polskim systemie prawnym najważniejsze rozstrzygnięcia dotyczące funkcjonowania zadłużonej spółki – takie jak zgoda na podwyższenie kapitału, emisję obligacji czy zmianę statutu w celu konwersji wierzytelności na akcje – podejmowane są przez walne zgromadzenie akcjonariuszy. Oznacza to, że to wola większości akcjonariuszy przesądza, czy dana strategia oddłużania zostanie przyjęta. Rola akcjonariusza mniejszościowego jest tu zwykle ograniczona, chociaż przepisy chronią go w pewnym zakresie (np. możliwość zaskarżenia uchwały sprzecznej z prawem lub interesem spółki).
W spółce akcyjnej i w prostych spółkach akcyjnych nierzadko funkcjonuje rada nadzorcza, której członkowie są powoływani przez akcjonariuszy (zwłaszcza tych posiadających znaczące pakiety). Rada nadzorcza monitoruje działania zarządu i może rekomendować konkretne środki naprawcze, co szczególnie w kryzysie zadłużenia ma istotne znaczenie. Sam akcjonariusz nie pełni co do zasady bezpośredniego nadzoru nad operacjami spółki, ale może wpływać na skład rady nadzorczej, a w konsekwencji – na politykę restrukturyzacyjną.
W dobie obowiązkowej dematerializacji akcjonariusz nie dysponuje materialnym dokumentem akcji, lecz figurą w elektronicznym rejestrze prowadzonym przez podmiot uprawniony (np. firmę inwestycyjną czy bank depozytariusz). Ułatwia to proces przenoszenia akcji pomiędzy podmiotami – wystarczy odpowiedni zapis w rejestrze. Dla spółki zadłużonej szansa na szybkie i przejrzyste wprowadzenie nowego inwestora może być walorem decydującym o powodzeniu restrukturyzacji.
Niektóre spółki w statucie przewidują ograniczenia w zbywaniu akcji, takie jak prawo pierwokupu dla pozostałych akcjonariuszy czy wymóg uzyskania zgody rady nadzorczej. Ograniczenia te mogą skomplikować próbę przeprowadzenia operacji „sprzedam zadłużoną spółkę”, gdyż nabywca pakietu akcji musi sprostać statutowym wymogom, które bywają czasochłonne lub wprowadzają niepewność transakcyjną. Wierzyciele zainteresowani konwersją długu na akcje także powinni uwzględnić takie obostrzenia.
W procesach restrukturyzacyjnych możliwe są spory co do kierunku i zakresu działań naprawczych. Akcjonariusze mogą preferować minimalne zaangażowanie dodatkowego kapitału, by nie rozwadniać swojego udziału, podczas gdy wierzyciele dążą do maksymalnego wzmocnienia spółki celem szybszej spłaty zadłużeń. Zadaniem zarządu, wspieranego przez radę nadzorczą, jest wypracowanie kompromisu, przy uwzględnieniu, że cel spółki to nie tylko bieżąca wypłacalność, ale i rentowność w dalszej perspektywie.
Akcjonariusze mniejszościowi często mają ograniczoną siłę decyzyjną w konfrontacji z posiadaczami pakietów kontrolnych. Niemniej przepisy KSH chronią ich w pewnym zakresie: mogą żądać zwołania walnego zgromadzenia, zaskarżać uchwały sprzeczne z przepisami prawa lub statutem, a w skrajnych sytuacjach – dochodzić roszczeń odszkodowawczych (przeciwko spółce lub członkom jej organów) w razie wyrządzenia szkody działaniem sprzecznym z interesem spółki.
Akcjonariusz, jako współwłaściciel spółki akcyjnej bądź prostej spółki akcyjnej, nie ponosi osobistej odpowiedzialności za długi spółki, co jest zasadniczą cechą konstrukcji kapitałowej. Jednakże w sytuacji, gdy firma zmaga się z zadłużeniem, to właśnie akcjonariusz (szczególnie większościowy) ma kluczowy wpływ na wybór metody restrukturyzacji: konwersja wierzytelności na kapitał, emisja nowych akcji, zmiany w zarządzie czy nawet decyzja o „sprzedam zadłużoną spółkę” na rzecz inwestora zdolnego pokryć zobowiązania.
Prawo korporacyjne zapewnia akcjonariuszom szerokie uprawnienia decyzyjne (poprzez walne zgromadzenie) i majątkowe (m.in. dywidenda, udział w majątku likwidacyjnym), ale też wskazuje na ograniczony wpływ na bieżące zarządzanie spółką. Praktyka pokazuje, że w obliczu rosnącego zadłużenia najskuteczniejsze rozwiązania powstają przy wzajemnym poszanowaniu interesów akcjonariuszy i wierzycieli – bez jednostronnego dążenia do uniknięcia spłaty kosztem drugiej strony.
Ostatecznie rola akcjonariusza w procesie oddłużania to nie tylko podjęcie decyzji o zwiększeniu kapitału czy konwersji długu. Obejmuje ona również stałą współpracę z organami spółki, instytucjami finansującymi i potencjalnymi inwestorami, tak aby struktura właścicielska sprzyjała zrównoważonemu rozwojowi przedsiębiorstwa. Dzięki temu możliwe jest ocalenie największej wartości dla wierzycieli, zachowanie ciągłości działania biznesu oraz danie szansy na dalszy wzrost czy całkowitą restrukturyzację pod nowym zarządem bądź w ramach „sprzedam zadłużoną spółkę”.
Specjalizujemy się w procedurze sprzedaży spółek, co może stanowić optymalne rozwiązanie dla Ciebie i Twojego biznesu
Zapraszamy do kontaktu z naszym Biurem Obsługi Klienta od poniedziałku do piątku 08:00 – 16:00.
© 2025 · Firma Bez Długów · Wszelkie prawa zastrzeżone.
Skorzystaj z darmowej konsultacji prawnej!